Η νόσος του ασθενούς-μέλους μιας οικογένειας, αποτελεί ταυτόχρονα και μια κρίση, ρήξη στην συνέχεια της ζωής και της καθημερινότητας των υπολοίπων μελών της οικογένειας. Φέρνει σε μια αναστάτωση και ενδεχομένως ανάγκη επαναδιαπραγμάτευσης και των υπολοίπων σχέσεων: γονείς, παιδιά, αδέρφια, σύζυγοι.

Μέλημά μας είναι να στηρίξουμε την οικογένεια, αλλά και να την εκπαιδεύσουμε να διευκολύνει την επικοινωνία με τον ασθενή, να αναγνωρίζει τις ανάγκες του και να νοηματοδοτεί τη συμπεριφορά του. Ο ασθενής κι η οικογένεια αντιμετωπίζονται σαν σύνολο παρ’ ότι  τα συμπτώματα δεν είναι τα ίδια.