Είναι μια μορφή άγχους χαρακτηριστικά της οποίας είναι έντονος φόβος, αβοηθητότητα και στρες σε καταστάσεις όπου το άτομο εκτίθεται σε πολύ κόσμο. Η Αγοραφοβία συχνά συνυπάρχει με Πανικό και εάν δεν θεραπευθεί οδηγεί σε πλήρη αδυναμία κάποιου να βγει από το σπίτι του και τελικά να οδηγηθεί σε σοβαρή κατάθλιψη.

Το άγχος είναι συναίσθημα το οποίο παράγεται σε συνθήκες επικείμενου πραγματικού ή φανταστικού κινδύνου. Η ένταση του άγχους ποικίλει από απλή ανησυχία έως τον πανικό. Σαν σύμπτωμα είναι από τα πλέον συνήθη στην Ψυχιατρική και απαντάται σε ευρύτατο φάσμα ψυχικών νόσων.

Σταδιακή απώλεια της πρόσφατης αρχικά μνήμης και με την πάροδο του χρόνου πλήρης απώλεια της μνήμης. Η άνοια εκδηλώνεται συνήθως στην τρίτη ηλικία, έχει αργή εξέλιξη και στα τελευταία στάδια οδηγεί σε πλήρη αναπηροποίηση του ατόμου. Συχνά συμπτώματα στην Άνοια εκτός της απώλειας μνήμης είναι κατάθλιψη, άγχος, αϋπνία, υπερδιέγερση, εριστικότητα, παραισθήσεις και ψευδαισθήσεις. Η πιο συχνή μορφή της Άνοιας είναι η νόσος Alzheimer.

Νόσος που το κύριο σύμπτωμα είναι η εξαντλητική δίαιτα που ο ασθενής επιβάλλει στον εαυτό του, εξ' αιτίας της παράλογης πεποίθησης του ότι είναι παχύς. Η απώλεια βάρους είναι πολύ σημαντική και ο ασθενής μπορεί να πεθάνει από ασιτία. Ακόμα και σε στάδιο πλήρους απίσχνανσης ο ασθενής θεωρεί τον εαυτό του παχύ. Συνήθως απαντάται σε κοπέλες στην εφηβεία.

Κατηγορία φαρμάκων που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση της Κατάθλιψης, Ιδεοψυχαναγκαστικής Διαταραχής, στην Ψυχογενή Ανορεξία, για την αντιμετώπιση του χρόνιου Άγχους κλπ. Τα παλαιότερης γενιάς είχαν παρενέργειες που έχουν ελαχιστοποιηθεί σήμερα με τα νεότερα σκευάσματα.

Κατηγορία φαρμάκων που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση της Σχιζοφρένειας, Διπολικής Διαταραχής, σε μερικές περιπτώσεις για την αντιμετώπιση έντονου άγχους, στην Ψυχογηριατρική και ιδιαίτερα στην Άνοια κλπ. Τα νεότερα σκευάσματα δεν έχουν τις έντονες παρενέργειες των παλαιοτέρων.

Είδος θεραπευτικής προσέγγισης στην Ψυχιατρική, που χρησιμοποιεί την καλλιτεχνική δημιουργία για διαγνωστικούς σκοπούς, επίλυση συναισθηματικών συγκρούσεων, υπευθυνοποίηση των ασθενών, ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων και βελτίωση της εικόνας εαυτού των.

Εκδήλωση αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς, που απαντάται σε νόσους όπως η βαριά κατάθλιψη και η σχιζοφρένεια. Η αυτοκτονικότητα (δηλαδή η πρόθεση του ατόμου να αυτοκτονήσει) είναι μαζί με την ετεροκαταστροφικότητα (δηλαδή την πρόθεση του ατόμου να προκαλέσει καταστροφή ή και θάνατο άλλων) οι πλέον επείγουσες καταστάσεις στην Ψυχιατρική και συχνά αντιμετωπίζονται με αναγκαστική νοσηλεία και θεραπεία.